ਕੰਜਰਾ ਦਾ ਪਿੰਡ
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਭੇਤ ਨਹੀਂ ... ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਵੱਸਦੇ ਆ ਏਥੇ...ਕਿਤੇ ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਪਿੱਛੇ ਕਤਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ...ਕਿਤੇ ਇੱਜ਼ਤ ਆਪ ਵੇਚਦੇ ਆ... ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਨੀਮਚ ਤੇ ਰਤਲਾਮ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਲਾਗੇ ਇੱਕ ਬਾਂਸੜ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਲੋਕ ਵੱਸਦੇ ਆ ...ਇਸ ਕਬੀਲੇ ਦੀਆਂ ਜਿਆਦਤਰ ਔਰਤਾਂ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਦਾ ਧੰਦਾ ਕਰਦੀਆਂ...ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਏਹ ਆ ਕਿ ਏਸ ਕਬੀਲੇ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ’ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਓਹ ਲੋਕ ਆਪ ਇਸ ਧੰਦੇ ‘ਚ ਪਾਉਂਦੇ ਆ... ਘਰ ਦੇ ਮਰਦ ਵੇਹਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸ਼ਰਾਬ ਤੇ ਗਾਂਜਾ ਪੀਂਦੇ ਤੇ ਖੁਦ ਗਾਹਕ ਲੱਭ ਕੇ ਲਿਆਉਂਦੇ ਆ ... ਦੂਜੀ ਗੱਲ ਬਸਤੀ ਦੀਆਂ ਨੂੰਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨੀ ਮਲਵ ਜਦ ਕੁੜੀ ਵਿਆਹ ਕਿ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਓਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਧੰਦੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਜਦਕਿ ਘਰ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਕੋਲੋਂ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਏ ਇੰਨਾ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਇਸੇ ਬਸਤੀ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ .... ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਜੰਮਣ ਤੇ ਖੁਸੀ ਮਨਾਈ ਜਾਂਦੀ ਕਿ ਸਾਡਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਅੱਗੇ ਤੋਰਨ ਵਾਲੀ ਆਈ ਤੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਜੰਮਣ ਤੇ ਸੋਗ... ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਐੱਮ ਪੀ ਦੀ ਸਟੇਟ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਏਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਬਣਾ ਕੇ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਰੋਜ਼ਗਾਰ ਚਲਾ ਕੇ ਦਿੱਤੇ , ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਧੰਦਾ ਨੀ ਛੱਡਿਆ ਕਿ ਏਹ ਸਾਡੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਪਰੰਪਰਾ ਆ .... ਵੈਸੇ ਓਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕਲ ਲੋਕ ਉਸ ਏਰੀਏ ਨੂੰ ਕੰਜਰਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ